Sunday, July 27, 2008

/

There I was an empty piece of a shell,
Just mindin' my own world;
Without even knowin' what love and life were all about.

Then you came,
You brought me out of the shell;
You gave the world to me
And before I knew,
There I was so in love with you.

You gave me a reason for my being
And I love what I'm feelin'
You gave me a meaning to my life,
Yes, I've gone beyond existing
And it all began when I met you.

I love the touch of your hair
And when I look in your eyes
I just know, I know I'm on to something good

And I'm sure my love for you will endure
Your love will light up my world;
And take all my cares away with the aching part of me.

You gave me a reason for my being
And I love what I'm feelin'
You gave me a meaning to my life,
Yes, I've gone beyond existing
And it all began when I met you.

You taught me how to love,
You showed me how tomorrow and today
My life is diff'rent from the yesterday;
And you, you taught me how to love
And darling I will always cherish you
Today, tomorrow and forever.

And I'm sure when evening comes around
I know we'll be making love like never before;
My love, who could ask for more?

You gave me a reason for my being
And I love what I'm feelin'
You gave me a meaning to my life,
Yes, I've gone beyond existing
And it all began when I met you.
When I met you.

You gave me a reason for my being
And I love what I'm feelin'
You gave me a meaning to my life,
Yes, I've gone beyond existing
And it all began when I met you.
When I met you.


Kapag mayron tayong iniwan sa buhay natin, lagi natin iniisip na sana kahit na hindi kayo nagkatuluyan, kahit papaano mayron kang naiwan na maganda alaala sa taong yon. Umaasa ka rin na sana may natutunana siya sayo at ipagpatuloy ang mga bagay na magaganda at ipagpatuloy rin ang pagiwas sa mga hindi. Pero pano pag-isang araw, nalaman mo nalang na parang lahat ng naitulong mo (sana) ay bigla nalang naglahong parang bula? Parang biglang isang araw, lahat ng kung ano nuon e nawala, nabura, kinalimutan. Kahit na sabihin natin pinaka-maliit na detalye or pinaka-mababaw na paalala, e parang bigla nalang hindi naalala.

Masakit isipin na iniwan mo ung isang tao, kahit anong dahilan pa iyon, na maayos at umaasa na napabuti mo siya kaysa sa mapunta sa ibang daan. Ang mas masakit pa don, na ikaw lahat ng paalala, payo, kahit mismong pagbutones ng isang button sa polo shirt; halos naka-kabit na sayo ang mga simpleng paalalang mga ganun dahil alam mo yun ung gusto nung tao at para sayo rin naman yon. Na ikaw, binigyan mo ng importansya lahat - lahat kahit magkaiba na kayo ng landas na gustong tahakin. Kung ano-ano na nasabi sayo, ano - anong mga pangako ang binitawan, na tanggap mo na hindi magagampanan lahat iyon; pero sana, kahit ung mga simpleng bagay lang ang ninanais mo makita na nabibigyan importansya.

Naniniwala ako na hindi porke't iniwan mo na ang isang tao, nagkahiwalay kayo na magkaibigan, magkaaway, o walang kibuan dapat nang alisin lahat ng mabubuting bagay na nadulot sayo nung tao (kung mayron man). Oo, masakit ang pinagdaanan, pero hindi iyon sapat na dahilan para sirain ang buhay, tiwala, at respeto sa isa't - isa.

*nasan na ang kahulugan ng kantang ito?*

No comments: